Pan Tadeusz

Dobrzyński Bartłomiej (Bartek Prusak)

kolega szkolny Sędziego

Ten, że często na strugach do Królewca chadzał,
Nazwany był Prusakiem od swych spółrodaków
Przez żart, bo nienawidził okropnie Prusaków,
Choć lubił o nich gadać; człek podeszły w lata,
W podróżach swych dalekich wiele zwiedził świata;
Gazet pilny czytelnik, polityki świadom.

W przeciwieństwie do Maćka nad Maćkami, wielbiciel Napoleona. Świadek panicznej ucieczki wojsk i urzędów pruskich z ziem polskich po klęskach armii pruskiej pod Jeną i Auerstaedt. Opowiada o antypruskim powstaniu w Wielkopolsce będącym odpowiedzią na apel Dąbrowskiego. Sam chętnie ruszyłby do walki ale, w przeciwieństwie do swych krewnych, chce wiedzieć, z kim wojna i o co.
Nie ma niczego do zarzucenia mieszkańcom Soplicowa. Więcej, to o nich właśnie powie:

Ilekroć z Prus powracam, chcąc zmyć się z niemczyzny,
Wpadam do Soplicowa jak w centrum polszczyzny:
Tam się człowiek napije, nadysze Ojczyzny!

(VII, 347 – 349)

Stefan Szmidt - Bartek Prusak

Pan Andrzej wziął mnie na rozmowę i zaproponował mi rolę Maćka Chrzciciela i jednocześnie konsultacje łowieckie, bo to jest moje hobby i drugie życie [...] Propozycją tej akurat roli byłem zaskoczony, bo miałem operować w filmie potężną, dwumetrową maczugą zwaną Kropidłem. Stanęliśmy więc z Markiem [Perepeczko] obok siebie i w tym momencie mistrz przejrzał na oczy.