Pan Tadeusz

Rejent Bolesta
Przyjaciel Sędziego, zapewne jeszcze z czasów jego aktywności w palestrze, i Maćka nad Maćkami (do chwili zaręczyn). Pełni służbę przy sądzie ziemskim w Nowogródku. Namiętny myśliwy, właściciel charta Kusego i tęgiej strzelby „Sagalas London lá Bałabanówka”, niezmordowany w sporze z Asesorem o wyższość Kusego nad Sokołem.

Jak raz zaczął, bez przerwy rzecz swoją tokował
I gestami ją bardzo dobitnie malował.
(Był dawniej adwokatem pan rejent Bolesta,
Zwano go kaznodzieją, że zbyt lubił gesta).

(I, 684 – 687)

W finale poematu, nie wiedzieć czemu, poeta ukarał Rejenta małżeństwem z Telimeną. Wcześniej tylko przy scenie grzybobrania wspomniał, że na widok znudzonej Telimeny, spozierającej w górę pan Rejent w gniewie mówił o niej, że grzybów szukała na drzewie. A tu nagle małżeństwo i jeszcze przyszła żona zmusza warunkiem intercyzy wyrzec się kontusza; więc się Rejent rad nierad po francusku przebrał.
W dodatku w ostatecznym pojedynku Kusego z Sokołem niestrudzony szczwacz zgubił swój ślubny pierścionek. I jeszcze:

Widno, że mu frak duszy połowę odebrał.
Stąpa, jakby kij połknął, prosto, nieruchawo,
Jak żuraw; nie śmie spojrzeć ni w lewo, ni w prawo;
Mina gęsta, lecz z miny widać, że jest w męce,
Nie wie, jak się pokłonić, gdzie ma podziać ręce,
On, co tak gesty lubił! ręce za pas sadził -
Nie masz pasa - tylko się po żołądku gładził...

(XII, 407 – 413)

Piotr Gąsowski – Rejent

W tym filmie znalazłem się niespodzianie, kompletnie nieoczekiwanie dla mnie samego. Wiem, że pan Andrzej długo się wahał, ponieważ Rejent powinien być starszy. Kiedy wreszcie mnie zaakceptował, to był jeden z najszczęśliwszych dni w moim życiu. Byłem naprawdę wzruszony.